Hello Mister! Picture please!

Zo, het is alweer even geleden dat we iets online hebben gezet. Daar zijn gelukkig goede redenen voor; nee, de laptop is niet weg of stuk, en nee, we zijn ook niet overdreven lui… We hebben sinds het vorige verhaal gewoon erg weinig bereik met het internet.

Sinds we Java hebben verlaten zijn we voornamelijk buiten de standaard toeristische routes gekomen. Na een veel te luxe hotel in Semarang, zijn we met een ‘vliegtuig’ op het volgende eiland terecht gekomen. De term vliegtuig is misschien wat teveel gezegd, want werkelijk alle onderdelen die wij aan boord zagen kwamen als gerecyclede onderdelen uit overjarige andere vliegtuigen. Meer een soort dumpstore die met 800 kilometer per uur door de lucht ging. Hoe dan ook, we leven nog.
Op Kalimantan zijn we echt in het midden van niets terecht gekomen, om vanaf daar met een boot over de rivier te trekken en gedurende drie dagen / twee nachten op zoek naar apen, bomen en kriebelend ongedierte. Van de wenslijst kunnen inmiddels afgestreept worden: Makaken, bruine/zwarte apen, Orang Oetans, duizenpoten, neushoornvogels, kingfishers, tarantula’s, krokodillen… ja, zoals jullie begrijpen hebben we heeeeerlijk geslapen met al die beesten om ons heen  Terug in ‘het midden van niets’ zijn we geloof ik met de halve stad op de foto geweest, omdat wij als Hollandse afvaardiging nogal wat bekijks trekken. ‘Hello Mister, picture please!!!’ Zelf op het vliegveld zijn we niet veilig dus ondergaan we geduldig alle Facebook freakshow momentjes.

Omdat ons eerste plan was heel Kalimantan te bekijken, en we er al snel achter kwamen dat we dan binnen twee weken door ons budget heen zouden zijn, hebben we inmiddels de oversteek gemaakt naar Sulawesi. Dit eiland heeft meer strand en ook genoeg jungle, dus we vermaken ons hier opperbest. Gedurende drie dagen hebben we eindelijk weer gedoken op een van de mooiste stekken in de wereld; Bunaken. Dit is een eilandje boven de overdreven warme stad Manado in het noorden van Sulawesi. Na drie dagen op een boot te hebben gezeten waren we wel toe aan wat moois, dus hebben we geslapen bij een Italiaanse resort eigenaar in onze eigen strandvilla. ‘Roberto’ heeft ons gedurende drie avonden bijgespijkerd over de wereldproblematiek wat hij prachtig omkleed kon vertellen. Alles was ‘Katso ?!?’ voor of na, wat tekenend was voor zijn gevoel voor dramatiek.
Na ons duikavontuur zijn we door middel van wat rammelende busjes weer de jungle ingedoken, op zoek naar spookdiertjes. Echt hilarische beesten met ogen als schoteltjes. Ze zien er uit als harige honkballen met flaporen. Niet echt killers dus, maar toen ze een springhaan ter grootte van een middelvinger uit elkaar trokken waren we toch wel blij dat ze zo klein bleven. De tweede dag in de jungle hebben we gezocht naar neushoornvogels, na twee uur ronddarren in de prut hadden we de moed al aardig opgegeven, maar onze gids wist ons toch nog naar twee vogels te loodsen. Erg indrukwekkende beesten met prachtige kleuren.

Onze tocht in noord Sulawesi zat er daarmee wel weer op, en we zijn nog een keer in Manado geweest waar we godezijdank een hotel vonden met zwembad. Ook in het zwembad met allerlei onbekenden op de foto, wie weet worden we nog eens beroemd!

Binnenkort schrijven we jullie hoe we het in Rentepao hebben gehad, maar voorlopig houden we het hier even bij. We genieten er erg van hoe iedereen mailtjes onze kant op stuurt en ons op de hoogte weet te houden van belangrijke en minder belangrijke dingen in Holland. Stuur uw laatste roddels en nieuwsfeitjes gerust door, we zijn benieuwd!